توسط: محمد حسن
من متأهلم، فرزند دارم. همون خدایی که منو به وجود آورده و با گذشت زمان قیمتیم کرده همو هم نگهدار و روزی رسان به فرزندانم هست.
شرکت توزیع نوشت افزار دارم، تو زمینه کاری می تونم مشاوره بدم و حسابرس مالیاتی و کارمند امور مالیاتی.
اگر بتونم کمک کنم خوشحال میشم
این هم شماره تلگرام .........
کاش می دونستیم که شادی ساختگی ما می تونه هم زندگی خودمونو عوض کنه هم زندگی دیگران (اطرافیان) رو کاش می دونستیم که ایجاد خوشی و سرخوشی از درونمون آغاز میشه
من هر زمان میام تو این وبلاگ دچار سرخوردگی میشم
اگر وجود من باعث آرامش همنوع یا همراه یا هم درد من نشه پس به چه درد می خوره؟؟
کاش می دونستیم که معادلات موجود تو زندگی رو با علوم تو کتابها نمیشه پاسخ داد.
من 34 سالمه و توی زندگی سختی زیاد کشیدم ولی خوشی هام می چربه بهشون تنهایی زیاد کشیدم ولی تو جمع بودن هام و شادی هام غالبه
دنیا درون منه اگر شاد باشم شادی ها رو جذب میکنم اگر غمگین باشم غم هارو و همینطور سنگین و سنگینتر میشه
توسط: شاکری
سلام.
یه وقت هایی به دوران کودکیم فکر می کنم و پیش خودم می گویم اگر خدا یه ذره اثرش تو زندگیم کم می شد قطع به یقین من به این سن و به این جایگاه نمی رسیدم.
ناشکر بودن به اینکه به وجود آمدیم و ناشکر بودن به اینکه زنده ایم و ناشکر بودن به ادامه زندگی، جزو کفرهای پنهانه که رو زندگی مون اثر میزاره امیدوارم هیچکس تو ذهنش یه این مرحله نرسه.
همون قدر که از نیست هست شدیم دنیایی از شکر و سپاس به همراه داره که ما ازش قافلیم.
توسط: ناشناس
با سلام خدمت دوستان
.... منم یه بیمارم یه بیماری نوروفیبروماتوز که از این بیماری بسیار رنج میبرم چون از لحاظ ظاهری شکل بسیار بدی داره منم مثل همه دخترهای دیگه دوست دارم لباس استین کوتاه بپوشم منم دوست دارم استخر برم منم دوست دارم عروسی می رم لباس مجلسی زیبا و باز بپوشم منم دوست دارم مثل همه دخترهای دیگه ازدواج کنم ولی با این بیماری هیچ کس سراغ ادم نمیاد مگه ما ادما چند بار به دنیا میایم و زندگی می کنیم که شما میگید زندگی جاودانه رو اون دنیا تجربه خواهیم کرد مگه ماها ادم نیستیم دل نداریم اون دنیا درست زبیایم خوشگلیم و خدای مهربون عنایت ویژه ای خواهد داشت ولی این دنیا چی توی این دنیا باید از همه چی محروم بمونیم
اخه خدای مهربون چرا حداقل راه علاج و درمانی برای این بیماری نزاشتی
من خودم به شخصه واقعنا دیگه دوست ندارم زندگی کنم اخه با چه امیدی با چه هدفی وقتی تنهایی وقتی کسی دوست نداره و میفهمه این بیماری رو داری از ترس واگیردار بودنش فرار میکنه برای چی زنده باشم
توسط: پارسا
سلام به توی ناشناس
خب هر بدی و سختی که هست رو خودت برای خودت ایجاد میکنی
منم این بیماری رو دارم
ولی لباس استین کوتاه میپوشم
استخر میرم
شنا میکنم
کوه میرم
همه جوره تفریح میکنم
برام مهم نیست دیگران در مورد پوستم چی میگن
برام مهم نیست راجع به توده هام چه فکری میکنن
من خوشم با چیزهایی که دوست دارم
مهمونی ها
مسافرت ها
و......
از زندگی لذت ببر
هر کاری دوست داری بکن
نقد رو بگیر و دست از نسیه بدار
تو همین دنیا لذت ببر
با هرچی که دوست داری
مسافرت مهمونی شنا و.....
بخوایم نخوایم اینجوریه پس از همینی که هستی هر لذتی که دوست داری ببریم
توسط: شاکری
قطار زندگی در گذر است و آنچنان سریع از ایستگاه تو میگذرد که دیگر راهی برای جبران نیست با قطار همراه شو.شما واگن های درجه 1 قطار بنشینی رنج سفر را درک نخواهی کرد شما با اطرافیانت و همقطار هات صحبت کنی گذر زمان رو نمی فهمی.
واگن بار قطار هم به مقصد میرسد.
دور زدن تو قطار به آدم آرامش میده. پس این قطار زندگی توست خیلی های دیگه رو هم به مقصد می رسونه میتونی بین راه پریدن به بیرون رو انتخاب کنی میتونی نشستن در قسمت بار یا سالن درجه 3 رو انتخاب کنی ولی من سالن درجه یک رو انتخاب کردم هم صحبتام رو هم گشتم و جدا کردم و الان دارم از مسیر زندگیم لذت می برم.
توسط: شاکری
سلام
به همه دوستان هیچکدوم از صحبت های من شعار نیست من منزلم شاهروده و دوست دارم هر کدوم از بچه ها بیان منزل بنده مهمانی و زندگی من رو از زبان اطرافیانم بشنون که سالمند.
شماره تلفنم هم هست می تونید هماهنگ کنید
پیشرفت و عدم موفقیت. شادی و ناراحتی. آرامش و تشویش و اضطراب همش در درون ماست اینها عامل خارجی اثر گذار زمانی دارن که عامل داخلی و روحی و درونیمون ضعیف شده باشن اونوقته که میشیم مثل برگی در باد.
بسم الله الرحمن الرحیم. یا من اسمه دوا و ذکره شفاء.