کاشت ساقهمغز شنوایی به بیماران مبتلا به نوروفیبروماتوز نوع دوکمک می کند
ساقه مغز شنوایی پروتزی است که با یک عمل جراحی در ساقه مغز فرد ناشنوا کاشته می شود. این جراحی باعث می شود که فرد ناشنوا صدا را احساس کند. کاشت ساقه مغز شنوایی شامل یک الکترود کوچک است که در هسته های عصب شنوایی در ساقه مغز کار گذاشته می شود.
در حال حاضر بیماران مبتلا به تومورهای نادر مغزی در عصب شنوایی برای جلوگیری از ناشنوایی کامل در مرکز بهداشت دانشگاه کالیفرنیا، سن دیاگو ، یک گزینه پیش رو دارند. این دستگاه که ایمپلنت گوش شنوائی نامیده می شود، در پشت گوش قرار می گیرد و به طور مستقیم به مغز متصل می شود. این دستگاه بیماران مبتلا به نوروفیبروماتوز نوع دو را که تومورهای عصبی شنوایی دو طرفه دارند را قادر می سازد تا از صداهای محیط اطراف مانند باز شدن درب، زنگ تلفن یا نزدیک شدن ماشین آگاه شوند،
کاشت ساقه مغز شنوایی می تواند عمیقا تأثیری مثبت بر کیفیت زندگی بیمار داشته باشد.
این دستگاه به بیماران کمک می کند تا صدا را درک کنند و بتوانند به طور موثر از طریق لب خوانی ارتباط برقرار کنند. این دستگاه برای آن دسته از بیماران طراحی شده که ممکن است از دستگاه های شنوایی سنتی بهره مند نباشند، بیمارانی که دارای کاشت ساقه شنوایی مغز هستند و از نظر عملکردی نیز وضعیت خیلی خوبی دارند، ممکن است توانایی درک کلامی (گفتاری) آنها بیشتر شود.
نوروفیبروماتوز یک اختلال ارثی است. دو نوع بیماری وجود دارد. در یک فرم، بیماران به توموری به نام نروم های صوتی در هر دو گوش مبتلا می شوند که معمولا به ناشنوایی کامل منجر می شود. شکل تهاجمی تر این بیماری باعث تومور در مغز و ستون فقرات می شود.
کاشت ساقه مغز شنوایی می تواند به بهبود ادراک صدا در بیماران مبتلا به کمک کند "ایمپلنت به عنوان موردی برای ایمنی و توانایی برقراری ارتباط با جهان بسیار مهم است." این ایمپلنت برای موارد بیماری که در آنها شنوایی در حال از دست رفتن است یا زمانی که تومورها به قدری بزرگ است که جراحی ضروری است و حفظ شنوایی امکان پذیر نیست، مناسبند"
فریدمن و شوارتز هر گونه تلاشی را برای حفظ شنوایی بیماران خود را به کار میگیرند. هنگامی که بیماری با تومورهای کوچک تشخیص داده می شود و شنوایی آسیبی ندیده باشد تیم پزشکی به راحتی می تواند تومورها را خارج کند. میزان شانس حفظ شنوایی از طریق حفره میان مغز نزدیک به 80 درصد است. تشخیص زودهنگام و درمان این تومورها می تواند نیاز به کاشت ساقه مغز شنوایی را از بین ببرد.
نوروم آکوستیک توموری غیر سرطانی است که تا 10 درصد از تومورهای مغزی را دربر میگیرد. پنج درصد از این تومورها با نوروفیبروماتوز مرتبط هستند. بیماران مبتلا ممکن است برای برداشتن تومورهای عصب شنوایی به جراحی نیاز داشته باشند. هنگامی که ناشنوایی به علت آسیب عصب شنوایی ایجاد می شود وسیله ی کمک شنوایی یا کاشت حلزون ممکن است بی فایده باشد.
روش کاشت ساقه مغز شنوایی معمولا به طور همزمان با برداشتن تومور عصبی شنوایی انجام می شود. کاشت ساقه مغز شنوایی دارای دو بخش است: یک پردازنده صوتی، که در پشت گوش قرار می گیرد و یک ایمپلنت که زیر پوست قرار می گیرد. یک میکروفن، صداها را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند که به مغز منتقل می شوند. ایمپلنت از حلزون شنوایی و عصب شنوایی می گذرد و یک برش کوتاه به مغز می دهد. بیماران بالای 12 سال واجد شرایط این عمل جراحی کاشت ساقه مغز شنوایی هستند.
پس از بهبودی محل برش جراحی، اولین صداپردازی با پردازشگر صدا آغاز می شود. در این مرحله ابتدایی تحریک اولیه یا "روشن کردن" پردازشگر برای متخصص شنوایی اولین فرصت است برای تعیین اینکه آیا این کاشت، شنوایی لازم را برای بیمار فراهم می کند یا خیر. متخصص شنوایی با استفاده از یک رایانه، با بیمار برای تعیین راحت ترین سطح صدا کار می کند. از آنجا که مغز برای انطباق با سیگنال های الکتریکی و یادگیری نحوه تفسیر این صداهای جدید زمان زیادی را می طلبد، در ابتدا لازم است چندین نوبت این کار تکرار شود. با گذشت زمان تعداد ویزیتها کاهش می یابد.
مرکز سلامتی دانشگاه کالیفرنیا، در تشخیص و درمان بیماری، نوروم های صوتی و تومورهای پیچیده جمجمه پیشگام و فریدمن و شوارتز مقامات بین المللی رسمیت شناخته شده در درمان مؤثر، موارد چالش برانگیز هستند. شوارتز به عنوان رهبر ملی در انجام بالاترین میزان عمل جراحی کاشت ساقه مغز شنوایی شناخته شده است.
منبع
ترجمه: حمیده ناصحی
بسم الله الرحمن الرحیم. یا من اسمه دوا و ذکره شفاء.