نقل شده که چون چشم امام حسین علیه السلام به انبوه سپاه دشمن افتاد دستانشان را به دعا بلند کردند و فرمودند:
خداوندا تویی تكيه گاهم در هر سختى، و اميدم در هر گرفتاری. در گرفتاریها امیدم تنها به توست چه بسیار غم که تاب از دل میبرد و برای زدودنش راهی نیست. چه غم هایی که در آن دوستان رهایمان میکنند و دشمن، شماتت مى كند و من از سرِ رغبت به تو، و نه ديگران، شكايتش را نزد تو آوردهام و تو در آن، برايم گشايش قرار دادهاى و آن را بر من هموار نمودی. پس تویی ولىّ هر نعمت و از آن توست همهی خوبیها و تویی نهايت هر مقصودى.
..................................................................
............................