منبع :
ترجمه : زهرا ناصحی( حمیده)
🔹️🔹️توده‌های نوروفیبروما متشکل از مقادیرزیادی بافت فیبری هستند و نمی‌توان پیشینی کرد که درسایز توده‌های بزرگی که خیلی وقت است تشکیل شده اند کاهش قابل توجهی ایجاد شود. نوروفیبرومهای پوستی ، که معمولاً تا بلوغ پدیدار نمی شوند ، در طول بزرگسالی همچنان به افزایش اندازه و تعداد خود ادامه می دهند. بار روانی اجتماعی حاصل از این تومورهای ناهنجار برای بیماران بسیار زیاد است.
به نظر میرسد بازه سنی (14 تا 30 سال) دوره‌ایست که این توده‌ها بیشترین سرعت رشد و پیشرفت را دارند. محققین در این کارآزمایی داوطلبین را از همین گروه سنی انتخاب کردند، زیرا امیدوارند که بتوانند با این شیوه درمانی، از پیشرفت بیماری در دوران بلوغ جلوگیری کرده یا آن را کاهش دهند.
در این شیوه درمانی، چندین نوروفیبروم با سایز مشابه هدف قرار می‌گیرند. روی بعضی از توده‌ها از داروی موضعی به نام لووان استفاده می‌کنند، و روی بعضی دیگر از توده‌ها فقط از پلاسیبو (دارونما).
تعریف دارونما را می توانید در پست قبل ملاحظه فرمایید. سپس طی 24 ساعت پس از درمان دارویی، نوروفیبروم ها با فوتوداینامیک (نور قرمز) ، پرتو دریافت می‌کنند.
داروی لووان همان ماده‌ای است که در تعریف فتوداینامیک گفتیم به عنوان حساس کننده نور استفاده می‌شود ، با نور قرمز فعال می‌شود تا برخی از سلول‌های تومور را از بین ببرد. این کار به مدت سه سال تقریباً هر 6 ماه یک بارانجام می‌شود و هر بار تومورها با عکاسی دیجیتال و سونوگرافی اندازه گیری می‌شوند تا مشخص شود آیا رشد توده‌هایی که روی آن‌ها از لووان استفاده شده، کندتر از مواردی است که فقط دارونما استفاده شد یا خیر.
بسم الله الرحمن الرحیم. یا من اسمه دوا و ذکره شفاء.