امام صادق (عليه السلام) فرمودند: «إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِبَاداً فِي الْأَرْضِ مِنْ خَالِصِ عِبَادِهِ مَا يُنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ تُحْفَةً إِلَى الْأَرْضِ إِلَّا صَرَفَهَا عَنْهُمْ إِلَى غَيْرِهِمْ وَ لَا بَلِيَّةً إِلَّا صَرَفَهَا إِلَيْهِمْ، براي خداي عزّ و جلّ بندگاني در زمين هست از بندگان خالص كه خدا تحفه اي از آسمان نمي فرستد مگر اينكه آن تحفه را از آن بندگان بر مي گرداند به سوي ديگران؛ و بلايي نازل نمي شود مگر اينكه آن را متوجّه اينان مي كند.»
الكافي، ج2، ص253
لذا شيفتگان محبّت پروردگار به عمق حوادث نظر كرده، از پشت زلف سياه و آشفته ي بلايا، صورت زيباي يار را ديده مي گويند: «اگر با من نبودش هيچ ميلي، چرا ظرف مرا بشكست ليلي؟»
و جناب حافظ شيرين بيان چه خوش سروده است كه:
به تيغم گر كُشد دستش نگيرم - به تيرم گر زند منّت پذيرم
كمان ابروي ما گو بزن تير - كه پيش دست و بازويت بميرم».
*توجه به نكات زير لازم و ضروري است:
- انسان به هنگام دعا كردن، با قلب و زبان، فقط بايد خدا را بخواند و از خدا طلب برآورده شدن حاجت را داشته باشد. گاه انسان در دعا با زبان، خدا را مي خواند، ولي در قلب چشم اميد به خلق خدا دارد. اين خود مانعي است بر سر راه استجابت دعا.
- در هنگام دعا بايد مضطر بود. مضطر همچون كسي است كه در دريا خود را در حال غرق شدن مي بيند و براي خود پناهي جز خدا نمي يابد؛ در اين صورت چگونه خدا را مي خواند؟
- ما بايد به هنگام دعا يقين داشته باشيم كه حقتعالى قادر است- اگر اين دعا و خواسته به مصلحت ما باشد و منافات با حكمت الهى و نظام آفرينش و ربوبيت نداشته باشد- حاجت ما را برآورده مىنمايد و اگر مصلحت نباشد به بهترين شكلى آنچه كه خير و صلاح ما را در آن مىبيند عنايت مىفرمايد و تشخيص اينكه دعاي ما به چه علتي در حال حاضر اجابت نشده است، به عهده ي ما نيست. بلكه آن چيزى كه بر عهده ما و كار و وظيفه ما است دعا نمودن و ميل و نيت و قصد و يقين به اجابت آن است؛ مصلحتسنجى و محاسبه خير و شر آن بر عهده ربالعالمين است. مهم اين است كه بدانيم دعا خود عبادت مستقلى است و تنها براى خواستن و برآوردن حوائج نيست. دعا گفتوگو با خدا و خواندن حقتعالى است كه ممكن است در ضمن آن سؤال و تقاضا و درخواست نيز باشد و يا نباشد.
- ممكن است خداوند براي امتحان بنده، حاجت او را ندهد، يا به تاخير اندازد. اگر در دل، باور كنيم كه همه نقصها از ما است، مشكل حل مي شود. حضرت يونس نبي (عليه السلام) گفت: "اني كنت من الظالمين» سپس دعايش مستجاب شد؛ «فاستجبنا له و نجيناه من الغم و كذلك ننجي المومنين"
- اگر به فرض، صلاح ما در برآورده شدن حاجتمان نباشد، خداوند جبران مي كند. در روايت آمده كه اگر اجابت دعا به صلاح بنده نباشد، گناهي از او برداشته مي شود و يا اگر گناهي نداشته باشد، درجه اي بر درجات او افزوده مي شود. براستي آيا اين، خود اجابت دعا نيست!
مي فرمايد: «چه بسا شما چيزي را دوست نداريد ولي خير شما در آن است و چه بسا شما چيزي را دوست داريد ولي آن چيز براي شما شر است؛ عسي ان تكرهوا شيئا و هو خير لكم و عسي ان تحبوا شيئا و هو شر لكم» (سوره بقره آيه 216).
منبع: وب سایت پرسمان
دانلود دعای نادعلی با صدای باسم کربلایی
این دعا و دعای معراج برای رفع گرفتاری توصیه شده است.
اغلب ما انسان ها، آنچه را که داریم قدرش را نمی دانیم و شکرش را به جا نمی آوریم و فقط به آنچه نداریم فکر می کنیم و آرزوی آن را در دل می پرورانیم، چه بسا اگر به آن چه آرزو داریم دست یابیم، تازه گرفتاری هایمان شروع شود.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: چه بسیارند نعمتهایی که خداوند متعال به بنده خود عطا میکند، بدون آن که بنده آرزوی آن نعمتها را کرده باشد؛ و چه بسیار آرزومندانی که چیزهایی را آرزو میکنند که خیر و صلاح آنان در آن آرزو نیست.